شرایط اقامه دعوا:
دعوای بطلان وصیتنامه زمانی مطرح میشود که یکی از ورثه یا اشخاص ذینفع ادعا کند که وصیتنامه تنظیم شده توسط متوفی باطل است و نباید اجرا شود. این دعوا معمولاً در صورتی اقامه میشود که وصیتنامه با قوانین مربوط به وصیت مطابقت نداشته باشد.
شرایط اقامه دعوا عبارتند از:
وجود وصیتنامه: وصیتنامهای که ادعا میشود باطل است باید موجود و قابل ارائه باشد.
ادعای بطلان: شخصی که دعوا را اقامه میکند باید دلیل محکمی برای بطلان وصیتنامه ارائه دهد. مانند اینکه وصیتنامه برخلاف قانون تنظیم شده یا شرایط وصیت را نداشته باشد.
ذینفع بودن: فقط کسانی که از وصیتنامه متضرر شدهاند یا ذینفع در موضوع ارث هستند، میتوانند دعوای بطلان وصیتنامه را مطرح کنند.
مستندات قانونی: ماده 836 قانون مدنی بیان میکند که اگر متوفی در حالت عدم سلامت عقل وصیت کرده باشد، وصیتنامه او باطل است.
طبق ماده 843 قانون مدنی، شخص نمیتواند بیش از یک سوم اموال خود را وصیت کند، مگر اینکه ورثه باقیمانده راضی باشند.
ادله و مدارک لازم:
- نسخهای از وصیتنامه: وصیتنامه باید به دادگاه ارائه شود.
- مدارک پزشکی متوفی: اگر ادعا شود که متوفی هنگام تنظیم وصیتنامه سالم نبوده، مدارک پزشکی میتواند این ادعا را تقویت کند.
- شهادت شهود: اگر وصیتنامه به صورت شفاهی یا در شرایط خاصی تنظیم شده باشد، شهادت شهود میتواند به اثبات یا بطلان وصیتنامه کمک کند.
- مستندات قانونی ارث: شامل گواهی انحصار وراثت و مدارک هویتی ورثه.
نکات مهم در هنگام دادرسی:
اعتبار وصیتنامه: وصیتنامه باید با اصول و مقررات قانونی تنظیم شده باشد. وصیتنامهای که بدون رعایت قوانین نگارش یا امضا شده باشد، ممکن است باطل شود.
بررسی سلامت عقل متوفی: اگر ادعای بطلان بر مبنای عدم سلامت عقل متوفی مطرح شده باشد، مدارک و شهادتها باید این ادعا را اثبات کنند.
توجه به نوع وصیتنامه: وصیتنامهها ممکن است به صورت رسمی، خودنوشت یا شفاهی تنظیم شده باشند. هر نوع وصیتنامه دارای شرایط خاصی برای اعتبار است و دادگاه باید این شرایط را بررسی کند.
